szarzeć

szarzeć I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, szarzećeję, szarzećeje, szarzećrzał, szarzećrzeli {{/stl_8}}– poszarzeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa, {{/stl_8}}zszarzeć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się szarym, nabierać szarego odcienia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zszarzały białe prześcieradła. Twarze zszarzały im od kurzu. Szarzeją barwy, ściany. Ktoś poszarzał ze strachu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niebie, wyglądzie przedmiotów itp. wczesnym rankiem lub wieczorem: nabierać szarej barwy na skutek braku wystarczającej ilości światła słonecznego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niebo szarzeje (zszarzało) na wschodzie. Poszarzały zarysy brzegu. Na dworze szarzało. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się smutnym, monotonnym, jałowym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czyjeś życie zszarzało. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}szarzeć II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'odcinać się niewyraźnie, szaro na jakimś tle; wyglądać szaro': {{/stl_7}}{{stl_10}}We mgle szarzały sylwetki sąsiednich okrętów. Plama lasu szarzeje na horyzoncie. {{/stl_10}}